Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Duo Reges: constructio interrete. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Cur haec eadem Democritus? Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;
Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Praeteritis, inquit, gaudeo.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo
voluptatem.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui
honeste non vivat, iucunde posse vivere.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Age sane, inquam. Quis istud possit, inquit, negare? At certe gravius. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

Itaque fecimus.: Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Idemne, quod iucunde?: Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Quonam, inquit, modo?: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Id [redacted]tilius factum negabat.: Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Quis Aristidem non mortuum diligit?
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.